Το έπος του Ιάννη Ξενάκη καθήλωσε το τουρκικό κοινό µέσα στον ναό της Αγίας Ειρήνης στη φετινή Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας έµπορος και συλλέκτης έργων µοντέρνας τέχνης που ζούσε στο Παρίσι των αρχών του 20ού αιώνα. Ο µεσιέ Αµπρουάζ Βολάρ, γιος συµβολαιογράφου, είχε γίνει διάσηµος, αφού κατείχε τον αφρό της µοντέρνας τέχνης. Εργα που κανείς δεν ήξερε τον ακριβή αριθµό τους, αλλά που µέχρι το 1940 υπολόγιζαν ότι ήταν 5.000-10.000!
Σε λίγες ηµέρες 140 κοµµάτια από αυτή τη µυθική συλλογή θα δηµοπρατηθούν από τον Οίκο Σόθµπις στο Παρίσι, ύστερα από τη χθεσινή πρώτη δηµοπράτηση ενός Μανέ στο Λονδίνο. Στο µεταξύ παλιές ιστορίες και αναπάντητα ερωτήµατα δηµιουργούν µία επικαιρότητα γύρω από τον µυστηριώδη τρόπο που µέρος της συλλογής του εµπόρου βρέθηκε πριν ξεσπάσει ο Β Παγκόσµιος Πόλεµος στην κατοχή ενός γιουγκοσλάβου Εβραίου, του Ερίκ Κλόµοβιτς.
Η ιστορία ξεκίνησε το 1928 όταν ο νεαρός Γιουγκοσλάβος συνάντησε τυχαία τον διάσηµο έµπορο Βολάρ και του είπε πως µεγαλώνοντας ήθελε να του µοιάσει. Ο Βολάρ τού συνέστησε, αφού συνεχίσει τις σπουδές του, να βρει δουλειά κα µετά να έρθει να τον βρει. Το ραντεβού τους ανανεώθηκε για επτά χρόνια αργότερα. Ο Κλόµοβιτς γοήτευσε τον διοργανωτή των πρώτων εκθέσεων των Σεζάν, Ματίς, Μαγιόλ, Πικάσο που για τα επόµενα χρόνια τον ανέλαβε µαθαίνοντάς του το κύκλωµα εµπορίας της τέχνης και συστήνοντάς τον σε όλους τους µεγάλους καλλιτέχνες της εποχής.
Το 1939 ο Αµπρουάζ Βολάρ πεθαίνει άκληρος σε αυτοκινητικό δυστύχηµα. Η συλλογή του βρίσκεται στα τέσσερα σηµεία του ορίζοντα και λόγω και του πολέµου κανείς δεν την κατέγραψε στο ακέραιο. Ο αδελφός του Λισιέν Βολάρ εµπιστεύεται µέρος της συλλογής, περίπου 600 κοµµάτια, στον Κλόµοβιτς. Εκείνος επιστρέφει στη Γιουγκοσλαβία µαζί µε τον θησαυρό του: 48 πίνακες Ρενουάρ, 29 Ντεγκά, 12 Βλαµίνκ, 11 Μπονάρ, 11 Ρεντόν, µπρούντζινα γλυπτά του Μαγιόλ, πολλές ακουαρέλες Γκογκέν, Πικάσο, Σεζάν. Τα έργα αυτά θα τα εκθέσει στο Ζάγκρεµπ, παραµονές του Πολέµου πριν καταλήξουν στις αποθήκες του Μουσείου Βελιγραδίου.
Ο Κλόµοβιτς βάζει σε θυρίδα της γαλλικής τράπεζας τα υπόλοιπα από τα 600 κοµµάτια της συλλογής Βολάρ. Οµως το 1942 πεθαίνει σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης µαζί µε τον πατέρα του και τον αδελφό του, παίρνοντας µαζί και το µυστικό της θυρίδας. Η τράπεζα άνοιξε τη θυρίδα στις 7 Νοεµβρίου 1980, αφού κανείς δεν είχε αναζητήσει το περιεχόµενό της και το έβγαλε σε δηµοπρασία το 1981. Στο µεταξύ το γιουγκοσλαβικό κράτος, οι συγγενείς του Βολάρ και η οικογένεια Κλόµοβιτς ενεπλάκησαν σε δικαστικό αγώνα για να κατοχυρώσουν το δικαίωµά τους στη συλλογή. Οι δίκες κράτησαν 15 χρόνια και το 1996 οι Βολάρ δικαιώθηκε, ενώ το µυστήριο για το πώς η συλλογή περιήλθε στον Κλόµοβιτς δεν έχει λυθεί. ΤΑ ΝΕΑ
Greek Culture 